Skip to main content

Een verschillende manier van denken: autistische en niet-autistische intelligentie

Op veel plaatsen op het internet en daarbuiten wordt de manier van denken van autistische en niet-autistische mensen rücksichtlos met elkaar vergeleken. Hetzelfde gebeurt met de verschillende vormen van intelligentie. We kunnen ons de vraag stellen of de manier van denken van autistische mensen verschilt van die van anderen en of deze verschillen kunnen beschouwd worden als verschillende vormen van intelligentie.

Om te beginnen is het belangrijk te weten hoe intelligentie wordt bepaald. De traditionele opvatting van intelligentie is vaak gebaseerd op vaardigheden zoals het vermogen om abstract te denken, problemen op te lossen en te leren. Deze vaardigheden worden vaak gemeten met standaard intelligentietests, zoals de WAIS en de WISC, IQ-testen gebaseerd op bepaalde normen, waarbij de standaard 100 is. Deze tests zijn voornamelijk gericht op cognitieve vaardigheden en besteden minder aandacht aan andere belangrijke aspecten van intelligentie, zoals emotionele intelligentie en creativiteit.

Daarnaast is het belangrijk te weten hoe autistische mensen vaak een andere manier van denken hebben dan mensen zonder autisme. Mensen met autisme zijn vaak sterk in het herkennen van patronen, het oplossen van concrete problemen en het herinneren van details. Deze vaardigheden zijn echter minder gericht op abstract redeneren en het begrijpen van sociale situaties, die echter wel belangrijk voor het functioneren in het dagelijks leven.

Bij autistische mensen is het belangrijk breder te kijken naar intelligentie, en ook rekening te houden met vaardigheden zoals ruimtelijk denken, herkennen van patronen en oplossen van concrete problemen. Als de intelligentie van autistische mensen op dezelfde manier wordt beoordeeld als die van mensen zonder autisme, kan dat leiden tot een verkeerde beoordeling van hun vaardigheden en capaciteiten.

Tot slot is het belangrijk rekening te houden met verschillende manieren van denken van autistische mensen bij het ontwikkelen van therapieën en begeleidingsprogramma’s. Er moet meer gezocht worden naar de manieren om de sterke punten van autistische mensen te benutten en hen te ondersteunen bij het ontwikkelen van vaardigheden die hen kunnen helpen bij het functioneren in het dagelijks leven. Het erkennen van de sterke punten van autistische mensen helpt hen immers meer dan het focussen op hun beperkingen.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

In Search of Autistic Happiness: A Holistic Perspective on Being Happy as an Autistic Individual

I n a world often fixated on pursuing an idealized happiness, it is essential to understand that happiness can take on diverse forms for each individual. This includes those who experience the world in a unique and remarkable way, such as autistic individuals. While the lives of autistic persons are often associated with challenges, limitations, and misunderstandings, it is crucial to recognize that happiness is within their reach. This article explores a holistic approach to autistic happiness and unveils the many facets contributing to a happy life for autistic people. Happiness for autistic individuals is more than merely the absence of difficulties. It encompasses a balanced and positive state of being, with their distinctive qualities and interests playing a central role. By embracing a broader and more inclusive definition of happiness, we can discover the potential of what autistic individuals can achieve and contribute to their own happiness. A pivotal element for autistic happ
Read more

Jaloux

Comme jaloux je souffre quatre fois: -parce que je suis jaloux -parce que je me reproche de l’être -parce que je crains que ma jalousie ne blesse l’autre -parce que je me laisse assujettir à une banalité: je souffre d’être exclu, d’être agressif, d’être fou et d’être commun.  — Roland Barthes (FDA III 556)
Post a Comment
Read more

Labor of Love: The Invention of Dating

“Does anyone date anymore?” Today, the authorities tell us that courtship is in crisis. But when Moira Weigel dives into the history of sex and romance in modern America, she discovers that authorities have always said this. Ever since young men and women started to go out together, older generations have scolded them: That’s not the way to find true love. The first women who made dates with strangers were often arrested for prostitution; long before “hookup culture,” there were “petting parties”; before parents worried about cell phone apps, they fretted about joyrides and “parking.” Dating is always dying. But this does not mean that love is dead. It simply changes with the economy. Dating is, and always has been, tied to work.  Lines like “I’ll pick you up at six” made sense at a time when people had jobs that started and ended at fixed hours. But in an age of contract work and flextime, many of us have become sexual freelancers, more likely to text a partner “u still up?”
Post a Comment
Read more