Seagreen

  Sommige boeken dwingen de lezer tot een traag, bedachtzaam lezen, zoals men een kostbare wijn degusteren zou. How to Flourish: An Ancient Guide to Living Well behoort tot deze categorie. De tekst, gegrondvest in Aristoteles’ Nicomachische Ethiek , wordt in deze bewerking tot leven gewekt in een toegankelijke doch diepgravende stijl. Dit werk biedt meer dan een loutere vertaling; het is een verhelderend commentaar dat de lezer meeneemt langs de kronkelwegen van Aristoteles’ gedachten over het goede leven. Een Aanzet tot Het Goede Leven Het boek opent met een fundamentele vraag: Wat is het doel van het menselijk leven? Deze vraag, die Aristoteles zelf stelde in zijn beroemde functie-argument , vormt de rode draad van het betoog . Aristoteles definieert geluk (eudaimonia) niet als een toevallige gunst van het lot, maar als het resultaat van een leven in overeenstemming met de menselijke functie: het rationeel handelen. Dit idee wordt helder uiteengezet in de eerste hoofdstukke...

De symboliek van de wereldboom en het offer dat eraan verbonden is, komt in verschillende culturen en religies terug. Van de Noorse god Odin, die zich negen dagen en nachten aan de Wereldboom Yggdrasil hing, tot de kruisiging van Christus en de verlichting van Boeddha onder de Bodhiboom: de boom speelt een cruciale rol in het ritueel en de mythologische beleving van de mensheid. Odin en de Wereldboom Yggdrasil De Noorse mythologie verhaalt hoe Odin zichzelf aan de Wereldboom Yggdrasil hing om de wijsheid der runen te verwerven. In de Edda staat geschreven: Ik weet dat ik hing / Aan de boom in de wind / Negen dagen en nachten / Ik werd getroffen door een speer / En gegeven aan Odin / Mijzelf aan mijzelve. Dit zelfopofferingsritueel van Odin vertoont parallellen met sjamanistische praktijken in Noord- en Centraal-Azië. Siberische sjamanen gebruiken bomen als een brug naar de spirituele wereld, waarbij ze zichzelf in een trance brengen om wijsheid te vergaren. In de Noorse traditie wer...

De Romaanse periode, die zich uitstrekte van het begin van de 11e tot het midden van de 13e eeuw, vertegenwoordigt een fascinerende episode in de Europese kunstgeschiedenis. Deze periode markeerde een cruciaal moment waarop, voor het eerst sinds de val van het Romeinse Rijk, een gemeenschappelijke culturele taal ontstond die zich uitstrekte over grote delen van Europa. De Maatschappelijke Context Om de Romaanse kunst te begrijpen, moeten we eerst kijken naar de samenleving waarin deze ontstond. Het middeleeuwse Europa was georganiseerd volgens een strikt driedelig systeem: de geestelijkheid die bad, de adel die vocht, en de burgers en boeren die werkten. Opvallend genoeg hadden vrouwen in dit schema geen formele economische rol; hun plaats was beperkt tot familie en gezin. Het Europa van het jaar 1000 was een ruig landschap, gekenmerkt door uitgestrekte wildernissen, schaarse nederzettingen, en vervallen Romeinse steden. In deze context fungeerde de katholieke kerk als de belangrijk...

In de schaduw van de torens van Gent, waar de klinkers nat blonken onder de ochtendmist, stond een kleine school verscholen in het Klein Raamhof. Een plek die leefde van de echo’s van kinderstemmen, een toevluchtsoord en tegelijk een arena voor dromen en strijd. Hier, op de koude binnenplaats en in de schemerige lokalen, vonden de dagen plaats van Martha, Mina, Jan, Georgette en al die anderen. Het was 1923. De lucht was hard, en de winter blies een schrale adem door de stegen van de stad. De kinderen kwamen van overal: van boven de winkel van hun ouders, uit huurkamers waar de muren vochtig en het brood schraal was, van achter de fabrieksmuren die rookten aan de horizon. Maar hier waren ze gelijk – of toch bijna. Hier begon elke dag met het krassen van krijt op een bord, het kraken van banken en het gestommel van schoenen die te vaak opgelapt waren. Vooraan in de rij stond Martha. Altijd Martha. Haar vlechten strak, haar gezicht ernstig, een blik die zei dat ze wist hoe de wereld...